بررسی تکنیک های افزایش بهره وری در مجازی سازی سرورها

با توجه به استفاده 42% مجازی سازی در مراکز داده در ابتدای سال 2013، این فناوری یکی از مهمترین موضوعات در حیطه فناوری اطلاعات است. مجازی سازی یکی از بیشترین فناوری های مورد استفاده در مراکز داده است. یکی از مهمترین مسایل در دنیای مجازی ذخیره سازی اطلاعات در فضای مجازی است. از بین رفتن مرزها و محدوده ها، امنیت اطلاعات، اشتراک گذاری، همگام سازی و پشتیبان گیری از مهمترین دلایل استفاده از این فضاها است. مجازی سازی عنصر مهمی در فضاهای ابری است. با استفاده از این فناوری نقش های مختلف شبکه مانند وب سرورها، سرویس دهنده پست الکترونیک، سرور های امنیتی و غیره را که هر یک نیاز به سرور جداگانه دارند می توان در قالب ماشین های مجازی در یک سرور فیزیکی نصب و راه اندازی نمود. یکی از مهمترین چالش ها در مجازی سازی مهاجرت زنده می باشد. مهاجرت زنده بهره وری سرور های مجازی را تا حد زیادی بالا برده است. با این تکنیک می توان ماشین های مجازی در حال اجرا را، بین منابع فیزیکی جابجا نمود. با استفاده از مهاجرت سیستم عامل های درحال اجرا بین ماشین های فیزیکی ما به سطح بالایی از کارایی با کمترین زمان خاموشی دست پیدا خواهیم کرد. مدت زمان کل مهاجرت و مدت زمان کل ازکار افتادگی مهمترین چالش در مهاجرت زنده می باشد. در این پایان نامه برای بهبود مهاجرت زنده در سرور های مجازی الگوریتمی ارائه شده است که در آن سعی شده تا مدت زمان ازکار افتادگی و مدت زمان کل مهاجرت کاهش داده شود. کاهش مدت زمان کل مهاجرت باعث افزایش بهره وری سرور ها می شود، به خصوص زمانی که سرورها حجم کاری زیادی را پردازش می کنند. در این الگوریتم به منظور کاهش تعداد دورهای تکرار، که کاهش مدت زمان کل مهاجرت را به همراه دارد، از توقف های موقتی برای ارسال صفحات کاری پر تغییر حافظه استفاده شده است. همچنین گروه بندی صفحات قبل از اجرای عملیات مهاجرت، از توان پردازشی میزبان مبدأ برای محاسبات استفاده می کند.